اختصاصی هنر و معماری آبگینه :
(توضیحات معمار پروژه)
آپارتمان مسكونی ويلا
موقعیت: : تهران، خیابان کریم خان زند، خیابان استاد نجات الهی، خیابان لباف، انتهای بن بست نارنگ، پلاک ۴۵
معمار/معماران: علیرضا شرافتی و پانته آ اسلامی | گروه طراحی ارش بعد چهارم فضا
همکاران طراحی پروژه: شبنم آزموده
کارفرما: شرکت آتین سازه
مساحت زمین: ۲۳۷ مترمربع
زیربنای پروژه: ۷۶۳ مترمربع
سال اتمام پروژه: ۱۳۹۴ شمسی (۲۰۱۵ میلادی)
طراحی سازه: مرتضی رضایی مهر
تاسیسات مکانیکی: علی غنی زاده
تاسیسات الکتریکی: علی پیل تن
عکس: علی دقیق ، پرهام تقی اف
رتبه اول بخش آپارتمان مسکونی جایزه معمار ۱۳۹۴ شمسی
در طی دو دهه ی گذشته، معماری در شهر تهران تحول پوچی را تجربه کرده است! عدم سودآوری صنعت و کشاورزی از یک سو و تحریم ها از سوی دیگر باعث هجوم سرمایه ها به بازار مسکن شد و زمین های کوچک (زمین های ۲۰۰-۳۰۰ متری) به محل سرمایه گذاری برای عموم مردم تبدیل گشت. عموم مردم خانه های کوچک خود را تخریب کرده و به آپارتمان های ۴ تا ۵ طبقه تبدیل کردند و به همین دلیل شهر با یکسری آپارتمان هایی که تمام ارزش آن به نما می باشد، مواجه شد! در این پروژه خاص، ساختمان در انتهای یک بن بست در میان دیگر ساختمان ها (تودلی) قرار گرفته است؛ از داخل خیابان به پروژه دیدی وجود ندارد، بنابراین همان اندک جذابیت هم برای معماران وجود نداشت! از این رو راهبردهایی جهت طراحی پروژه در نظر گرفته شد.
خلق منظر برای پروژه ای که هیچ منظری نداشت!
پروژه در انتهای یک کوچه ی بن بست، مابین دیگر ساختمان ها قرار گرفته است به گونه ای که دید اصلی آن به یک دیوار سیمانی به ارتفاع ۱۸ متر می باشد. با الهام گرفتن از یک داستان کوتاه کودکانه به نام آخرین برگ (last Leaf ؛ به قلم نویسنده آمریکایی ویلیام سیدنی پورتر با نام مستعار اُ. هنری) و با بهره گرفتن از هنر یک هنرمند نقاشی دیواری تصمیم گرفتیم تا بر روی دیوار سیمانی، منظره ای را به تصویر درآوریم تا چشم انداز ساکنان را تغییر داده باشیم.
استفاده از مصالح بازیافتی حاصل از تخریب
با توجه به کمبود زمین در شهر تهران، اکثر پروژه های جدید از تخریب ساختمان های ۲ تا ۳ طبقه و جایگزینی آنها با ساختمان های ۵ تا ۶ طبقه بوجود می آید و مصالح حاصل از تخریب به اطراف شهر تهران منتقل شده و عوارض زیست محیطی گوناگونی را بوجود آورده است. استفاده مجدد از مصالح یکی از راه های کاهش ضایعات ساختمانی است! در این پروژه تمامی آجرهای بازیافتی در طراحی نما و بخش های داخلی ساختمان مورد استفاده قرار گرفته است و هزینه مصالح نما که بخش عمده ای از هزینه ساختمان است را به صفر کاهش داده است.
طراحی نمای پروژه
با توجه به اینکه ۳ متر از نمای ساختمان از داخل خیابان قابل مشاهده بود، طراحی نما به نحوی صورت پذیرفت تا ساختمان حضور موثر خود در بافت اطراف را اعلام نماید.