خانه 45 متری | معمار: امیرحسین اشعری

خانه ۴۵ متری

موقعیت: شیراز، خیابان باغشاه

معمار/معماران: امیرحسین اشعری (دفتر معماری امیر حسین اشعری و همکاران)

همکار طراحی پروژه: زهرا جعفری ، افشین اشعری

کارفرما: امیرحسین اشعری

تاریخ آغاز پروژه: سال ۱۳۹۵ شمسی

تاریخ اتمام پروژه: سال ۱۳۹۶ شمسی

مساحت/زیربنا: ۴۵ متر مربع

اجرا: سحر قرایی ، محمد موذنی ، محمد دارابی

سرپرست کارگاه: احسان شبانی

نظارت پروژه: امیرحسین اشعری

مشاور و اجرای نورپردازی: نوید فرح بخش

گرافیک: زهرا جعفری

عکس: پرهام تقی اف ، امیر علی غفاری

رتبه نخست مشترک بخش مسکونی آپارتمانی در هفتمین جایزه ملی طراحی داخلی ایران معاصر در سال ۱۳۹۸ شمسی

فینالیست جایزه معمار ایران در سال ۱۳۹۶ شمسی

خواسته‌ کارفرمای این پروژه، تبدیل انباری روی خرپشته‌ ی یک ساختمان مسکونی به محلی برای سکونت بود و با توجه به متراژ کم فضای آن، هدف ما پیاده کردن طرحی بود که امکان ارائه‌ ی کلیه ی خدمات یک فضای مسکونی در این فضای کوچک را داشته باشد. همین امر باعث شد، فضا را به گونه‌ ای طراحی کنیم که با دارا بودن قابلیت تطبیق با نیازهای مختلف ساکنان خود، گونه‌ های متفاوتی از خود را به نمایش بگذارد. در واقع ما می‌ خواستیم به جای چندبخشی کردن فضا، یک فضای یکپارچه داشته باشیم که در شرایط متفاوت، شکل‌ ها و عملکردهای مختلفی را ارائه دهد.

متراژ اولیه‌ فضا، ۳۰ مترمربع بود؛ ما برای افزایش مساحت آن شروع به پیشروی به سمت جداره‌ ی جنوبی تا لبه‌ ی ساختمان کردیم و در نتیجه توانستیم علاوه بر افزایش متراژ به ۴۵ متر مربع، امکان استفاده بیشتری از منظر بیرونی داشته باشیم. در این قسمت سقف را به اندازه ی یک متر از سقف اتاق اصلی بالاتر بردیم، در نتیجه به سبب اختلاف تراز بوجود آمده در سقف‌ ها امکان جریان یافتن هوا در فضا به علاوه جاسازی بخشی از اثاثیه در آن برایمان فراهم شد. در نهایت می‌ توان گفت شیب‌ دار کردن سقف در این قسمت پاسخی به سازه و شرایط اقلیمی بود (آفتاب و باران). پنجره سرتاسر شیشه‌ ای سه بخشی این سوئیت برداشتی از ارسی‌ های سه درکی در خانه‌ های قدیمی شیراز بود که جمع شدن سه قسمت آن روی یکدیگر به کمک یک فرمان و قرقره موجب از میان برداشتن مرز بین درون و بیرون می‌ گردید تا ارتباطی بی‌ واسطه با بیرون برقرار کند.

با توجه به زاویه تقریبا ۸۰ درجه‌ ای خورشید در ظهر تابستان در جبهه‌ ی جنوبی در شیراز، شبکه فلزی پوشیده از گیاهان خزان پذیر پیچی و رونده، در مقابل پنجره سوئیت قرار دادیم تا در عین کنترل ورود نور در این ایام، مانع از ورود پرتوهای خورشید در زمستان نشود؛ به علاوه باعث حفظ محرمیت بصری به فضای داخلی گردد. ما به جای اختصاص کل فضای بام به محیط بسته، بخشی از آن را به فضای نیمه باز (حیاط بام)، به عنوان یکی از ملزومات فضای سکونت اختصاص دادیم که در عین حال قابلیت یکپارچه شدن با فضای اصلی را داشته باشد. از این فضای گشوده می‌ توان جهت صبحانه خوری، باربیکیو و فضای سیگار نیز استفاده کرد.

ساماندهی فضاهای داخلی

فضا به گونه ای است که امکان انجام کلیه فعالیت‌ های روزانه و شبانه را برای ساکنان فراهم می‌ کند.

کلیه قسمت‌ های خدماتی اعم از فضاهای پخت و پز، یخچال، لباسشویی و کمدهای رخت آویز و وسایل، در جداره‌ های فضا تعبیه شده است و قابلیت مخفی نمودن آن‌ ها توسط درهای تاشونده وجود دارد تا امکان تغییر کاربری پیدا کند.
یک میز جزیره‌ ای با عملکرد چندگانه در فضا، قابلیت استفاده جهت غذا خوردن، مطالعه، کار و انواع فعالیت‌ های روزانه را دارد.
به جهت پیوستگی بین کف و جداره و اتصال تدریجی این دو، یک فضای نشستن دو سطحی در فصل مشترکشان در نظر گرفتیم که علاوه بر نقش نشیمن جمعی، به عنوان جعبه نگهداری وسایل نیز مورد استفاده قرار می‌ گیرد.
تخت خواب موجود در فضا با نگاهی استعاری به آبرک (تاب) های قدیمی شیراز، به کمک یه فرمان به صورت دینامیک می باشد و قابلیت مخفی شدن در اختلاف تراز سقف در ساعاتی که به آن نیازی نیست، دارد.