تئاتر نیلام ؛ سینمای فراموش شده‌ی لوکوربوزیه در چندیگار
شهر چندیگار در هندوستان به عنوان یک کلانشهر جدید و پایتخت قدرتمند معماری در ایالت پنجاب پیش‌بینی می‌شد، رویای مشترک جواهر لعل نهرو (نخست وزیر هندوستان) و لوکوربوزیه بود که طرح کلان آن در سال ۱۹۵۰ توسط لوکوربوزیه ارائه شد. سه اثر از قابل توجه ترین پروژه های لوکوربوزیه نیز در این شهر قرار دارند؛ دادگاه عالی، ساختمان دبیرخانه و ساختمان مجلس هندوستان. آرامانشهر پانزده هزار هکتاری چندیگار با ساختمان‌های دولتی، پارک‌ها و تأسیسات تفریحی که تبدیل به منطقه‌ای مهم از میراث یونسکو و البته معمار سوئیسی-فرانسوی شده است.
تئاتر نیلام، یکی از سینما هایی است که به عنوان بخشی از پروژه‌ی لوکوربوزیه در چندیگار مدت کوتاهی پس از استقلال هندوستان در اوایل دهه‌ی ۱۹۵۰ در منطقه‌ی صنعتی و شلوغ بخش ۱۷ ساخته شد.
این سالن سینما با ۹۶۰ صندلی توسط معماری هندی، آدیتیا پراکاش و تحت نظارت لوکوربوزیه و پیر ژانره (پسر عموی لوکوربوزیه) طراحی شده است و همچنان به نمایش فیلم های بالیوود ادامه می‌دهد؛ اما آینده‌ی تئاتر نیلام به علت عدم حفاظت از میراث جهانی یونسکو در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
ادموند سامنر (عکاس بریتانیایی) در مورد تجربه‌ی عکاسی خود از تئاتر نیلام این چنین می‌نویسد: من دو یا سه بار در سال از اواسط دهه‌ی ۲۰۰۰ در هندوستان کار می‌کردم و داستان های زیادی از این سینما شنیده بودم. عکس‌های زیادی از این مکان وجود ندارد و بسیاری از مردم از فعالیت این سینما اطلاع ندارند. من در این مورد تحقیق کردم و به طرز شگفت انگیزی دریافتم که تئاتر نیلام در حقیقت در حال فعالیت است. مدیر سینما از این که من از آن فضا عکاسی کنم، خوشحال بود؛ اما فقط مابین نمایش ها اجازه‌ی عکاسی داشتم. فیلم های سینمای هندوستان معمولا مدت زمان زیادی دارند و زمان مابین تغییر نمایش ها فقط ۱۵ دقیقه بود؛ به همین علت من بیشتر اوقات روز را در سالن سینمای شگفت انگیز چندیگار سپری می‌کردم. تئاتر نیلام بازتاب کننده‌ی زمان و مکان است؛ هم گذشته را نشان می‌دهد، هم حال و هم آینده را. شاید سرنوشت این مکان نامعلوم باشد، اما خوشحالم که لحظه‌ای از تاریخ را ثبت کرده‌ام…
آرمین رحیمی وند ، کارشناسی ارشد معماری منظر
(Armin Rahimi vand , Master of landscape architecture)
گزارش اختصاصی هنر و معماری آبگینه
منبع: