اختصاصی هنر و معماری آبگینه :

(توضیحات معمار پروژه)

ویلا مادی

موقعیت: تهران ، دماوند ، گیلاوند ، خیابان بهشتی ، کوچه نسترن

معمار/معماران: مسعود حاتمی (دفتر معماری دیدا)

تیم طراحی پروژه: حبیبه شعبانی ، حمیدرضا شعبانی ، میلاد اسدی ، عبدالرضا پورقاسمی ، اشکان بخشی

کارفرما: عادل امین الرعایا

سال آغاز پروژه: ۱۳۹۷ شمسی

سال پایان پروژه: ۱۳۹۹ شمسی

مساحت زمين: ۲۸۰۰ مترمربع

مساحت ساخته شده: ۸۹۰ مترمربع

سازه:  رضا عباسی

تاسیسات الکتریکی: محمد حیدری

تاسیسات مکانیکی: شبیر سلیمی ، علی عباس زاده

اجرا: هادی حسن زاده (ایمن سازه)

گرافیست: حمیدرضا شعبانی

عکس: محمد حسن اتفاق

رتبه دوم در بخش مسکونی تک واحدی جایزه معمار در سال ۱۳۹۹ شمسی

پروژه درون یکی از باغ های حدود چهل ساله ی بافت شهری گیلاوند واقع شده است. تعریف کارفرمای پروژه، ویلایی بدون بروز و عرضه بیرونی و با کمترین میزان دیده شدن، فرم شاخص نداشتن و همچنین توجه زیادی به خود جلب نکردن بود! از طرف دیگر تمایل کارفرما برای فضای درون پروژه، وجود فضاهای متنوع برای بهره مندی حداکثری از حضور در ویلا بود. در طراحی پروژه تلاش شد که این دوگانگی، یعنی تنوع درونی و سادگی بیرونی دستمایه طراحی قرار گیرد و مبنای اصلی ایده پروژه نیز همین دوگانگی (duality) درون و بیرون قرار گرفت.

ساختار اولیه بر مبنای این تضاد، تقابل هندسی درون و بیرون استوار شد که به دو صورت هندسه راست گوشه برای فرم محاط و خالی های درونی با هندسه ای از جنس طاق ساختار پیدا کرد. پیدایش فرم از یک مکعب ساده شروع و با خالی های جهت دار تمرکز به داخل مهم تر از بیرون شد و تنوع فضایی درونی مبنای توسعه طرح قرار گرفت. وقوع نهر آبرسانی باغات در قسمت شمالی بستر، امکان دیگری برای پروژه فراهم کرد تا آب این نهر به فضای میانی پروژه کشانده شود و یک آب جاری درون پروژه شکل بگیرد. نهر جاری در شهر زادگاه کارفرما یعنی شهر اصفهان، مادی نامیده می شود، که همین فضای میانی پروژه مادی نام گرفت!

مکعب اصلی پروژه از قسمت میانی برش خورده و یک فضای واسط در آن قرار گرفته است. تمرکز درونی فضایی، نورگیری و تمامی امکان های فضایی پروژه رو به سمت مادی است. راستای هندسی فعال درونی به سمت همین فضا اتفاق افتاده است و در تقابل با راستای مادی که در امتداد هندسه باغ است قرار می گیرد. این تقابل هندسی یعنی تضاد مکعب و فرم طاق شکافنده، معماری پروژه را به معماری امکان تبدیل کرده است؛ معماری از جنس حضور و کشف!

Villa Madi

Gilavand , Iran

Architects: Dida Office

Architect In Charge: Masoud Hatami

Design Team: Habibeh Shabani , Milad Asadi

Area: ۸۹۰ m²

Year: ۲۰۲۰

Drafting: Abdoreza Pourqasemi

Supervisor: Ashkan Bakhshi

Construction: Imen Sazeh

Mep Consultant: Ali Abbaszadeh

Hvac Consultant: Ali Abbaszadeh

Structure Engineer: Reza Abbasi

۳D Modelling:Hamidreza Shabani

Photography: Mohammad Hassan Ettefagh

Located in one of the 40-year-old urban gardens, this project was defined by the client as a villa with no distinct external appearance and facing, minimum resolution, unspecific form, and attracting the least attention possible. Conversely, the user opts for diverse interior spaces, which maximize the enjoyment of presence in the villa. We tried to challenge this duality—the interior diversity and the exterior simplicity—in the designing process and consider it the basis for the design concept.

Concerning this contrast, we based the elementary formation on confronting interior and exterior geometries—linear orthogonal as the surrounded form and curve shape empties inside. The form emersion initiated with a simple cube, developed by oriented hollow, with which concentration on the inside got more significant than outside.

Finally, the diversity of interior spaces shaped the basis of design development. The water stream, which irrigates gardens, situated on the north part of the site, provided th opportunity to expand it through the central space to form a water current inside the project. This central space has named Madi – a type of river.

The project’s cubic form has sliced into two halves, and a between space emerged in the center. The concentration of interior spaces, lighting, and other spatial characteristics are all toward Maadi. The spirit interior geometry orientation is toward Maadi, perpendicular to Maadi’s orientation, which is in harmony with the garden’s geometry. This geometric conflict—the contrast between pure cube and arches—turns the project’s architecture into an architecture of presence and intuition.