اختصاصی هنر و معماری آبگینه : لئوناردو داوینچی (دانشمند، نقاش، مجسمه ساز، معمار، موسیقی دان، ریاضی دان، مهندس، مخترع، آناتومیست، زمین شناس، نقشه کش، گیاه شناس و همچنین نویسنده ایتالیایی دوره رنسانس) بیشتر به ایده پردازی درباره ی طرح های عجیب شهرت دارد! مجسه های بزرگ پیکر و ماشین های پرنده و…
داوینچی در سال ۱۵۰۲ میلادی اسکیسی از یک پل را طراحی کرده بود که امسال، یعنی در سال ۲۰۱۹ میلادی موسسه ی تکنولوژی ماساچوست در ایالات متحده امریکا به سرپرستی John Ochsendorf برای اولین بار ماکت (با مقیاس یک به پانصد) این طرح را ساخته است!
در اسکیس تاریخی به جای مانده از لئوناردو داوینچی، اندازه واقعی این پل ۲۸۰ متر است! داوینچی طرح این پل را برای فراخوان سلطان بایزید دوم، پادشاه عثمانی طراحی کرد اما طرح او در این فراخوان پذیرفته نشد، بنابراین این طرح هرگز به اجرا در نیامد. این پل برای اجرا بر روی رودخانه ای بین شهرهای گالاتا و قسطنطنیه که رودخانه ی “شاخ طلایی” نام داشته است، طراحی شده بود تا این دو شهر را به هم متصل نماید!
طرح پیشنهادی داوینچی به گونه ای بود که حتی به مسئله ی عبور قایق های بادبانی از زیر آن نیز توجه شده بود! جالب است بدانید داوینچی در طراحی خود به زلزله خیز بودن منطقه نیز توجه کرده است و این پل فرضی را تا حد زیادی مقاوم در برابر زلزله طراحی کرده بود. طرح داوینچی از وجود سازه هایی به نام “نیم پایه” در جوانب خود بهره می برد تا استحکام پل را فراهم نماید.
داوینچی جنس این پل را تکه سنگ هایی در نظر گرفته بود که بدون ملات در یکدیگر چفت می شوند. پایداری این طراحی که بر اساس قوانین هندسه انجام شده است، حتی برای سازندگان ماکت آن هم با شک و تردید روبه رو بود، بنابراین طرح واضح تر دیگری در زمان پادشاه عثمانی پذیرفته شد، اما ساخت ماکت پل ثابت کرد که محاسبات داوینچی درست بوده است و پل پایداری لازم و کافی را دارد.
البته متخصصان معتقدند ساخت این پل نه تنها برای قرن ۱۶ بلکه با تجهیزات کنونی هم کار دشواری است، اما می تواند الهام بخش آثار دیگر معماران باشد. مسدول این تیم تحقیقاتی درباره ی این طرح چنین می گوید:
“(طرح داوینچی) به‌شدت جاه طلبانه بود! این پل اگر ساخته می شد، تقریبا چیزی در حدود ۱۰ برابر طولانی تر از پل های عصر خود می بود!”
در انتها جالب است بدانید پل داوینچی در کشور نروژ (به عنوان یک گذرگاه عابر پیاده که در سال ۲۰۰۱ میلادی افتتاح شده است) بر اساس طرح سال ۱۵۰۲ میلادی بنا شده است، اما در ساخت آن، به جای استفاده از بلوک های سنگ تراش داد شده، از فولاد و چوب استفاده شده است.
محمد سیمری، کارشناسی ارشد معماری داخلی