اختصاصی آبگینه : بلایای طبیعی، رویدادهای مصیبت باری هستند که باعث تلفات جانی، خسارات جبران ناپذیر و از بین رفتن محيط زيست می شود. رویدادها مانند زلزله، سیل، زمین لغزه، طوفان، بهمن و آتشفشان، بازگشت از چنین تخریب بسیار چالش برانگیز است. وظیفه ما برطرف کردن نیازهای افراد نجات یافته از سانحه و بازگشت به حالت بهتر از قبل است. معماران میتوانند از مزایای منحصر به فرد خود به عنوان رهبران طراحی در جوامعِ مواجهِ شده با خطرات طبیعی به خوبی بکار گیرند.

بازسازی پس از سانحه چیزی فراتر از بازسازی سازه های آسیب دیده و تخریب شده کل شهر است. این فرصتی برای ایجاد طرح های جدید با استفاده از روش های نوین ساخت و سازه برای توسعه قوی تر و پایدار شهر است.

طراحان می توانند تاثیر مثبت یا منفی داشته باشند، همانند پروژه های دیگر معماری ، بازسازی پس از سانحه هم باید به نیازهای ساکنان و کاربران محیط مورد طراحی توجه کرد، همچنین نیازهای جوامع و شهر مصیبت دیده هم در نظر گرفته میشود. بنابراین، ما باید شرایط فرهنگی، اجتماعی و محیطی آن شهر وکشور را در نظر بگیریم.

بازسازی معمولا سالها طول می کشد، و سرپناه دادن برای افراد آسیب دیده در طول دوره بازسازی بسیار دشوار است. برای درک نقش معمار در روند بازسازی پس از حادثه، باید در مراحل مختلف فرآیند بازسازی، مشکلات و راه حل های بالقوه آن را بررسی کنیم.

دو رویکرد برای بازسازی پس از حادثه وجود دارد: سرپناه قابل انتقال، چند مرحله ای.

• سرپناه قابل انتقال که بر روی قابل ارتقا، قابل استفاده مجدد، قابل انتقال و قابل بازیافت بودن، متمرکز است.
• اما بازسازی چند مرحلهای بیشتر بر روی کیفیت و زمان تمرکز دارد که شامل سه مرحله است:

1. مرحله پاسخ اضطراری: اسکان اضطراری مانند چادر تا حدود سه هفته به طول می انجامد.
2. مرحله امداد، نجات و جستوجو: مرحله میانی است که مرحله اسکان موقت هم مینامیم که واحدهای پیش ساخته برای استفاده بازماندگان در طول زمان بین مرحله اورژانسی و اسکان دائم است، معمولا از دو ماه تا شش ماه پس از سانحه را شامل میشود.
3. مرحله بازتوانی و اسکان دائم: بازسازی مناسب بلند مدت مسکن، که می تواند سالها طول بکشد. اکثراً معماران در مرحله سوم درگیر می شوند، درحالی که باید در تمام مراحل بازسازی نقش قابل توجهی داشته باشند.

بهترین روش برای بازسازی این است که مراحل همپوشانی داشته باشند، یعنی در عین حال که بازسازی انجام میشود مراحال اسکان اضطراری و موقت هم انجام شوند.

مسکن پس از سانحه باید با استانداردهای فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی آن شهر و کشور مناسب و سازگار باشد وگرنه اسکان مناسبی برای آن جمعیت نخواهد بود. بنابراین ما باید با آن جامعه همکاری و مشارکت کنیم تا شیوه زندگی، سنت ها و اولویت هایشان را درک کنیم.

پانویس:

Federal Emergency Management Agency

آژانس مدیریت اضطراری فدرال

پانته آ حسینی شیرازی