مسئولین دانشگاه کیوشو سانگیو به مناسبت پنجاهمین سالگرد افتتاح دانشگاه تصمیم به بازسازی و طراحی محوطه دانشگاه گرفتند. ساختمان های این دانشگاه نما های متفاوتی داشتند و هیچ پیوستگی و انسجامی بین اجزای دانشگاه مشاهده نمی‌شد. خیابان های متعددی نیز بین ساختمان ها وجود داشت که شریان های حیات در دانشگاه محسوب می‌شد و دانشجویان بسیاری در این خیابان ها تردد می‌کردند.
در طرح جدید محوطه از این پویایی به عنوان فرصت استفاده شد و هدف گذاری طراحی بر مبنای ارتقا جریان و ارتباط مردم با محیط شکل گرفت. ایجاد یک محیط پارک مانند از اهداف طراحی محوطه این دانشگاه بود تا فضا های آرام و متنوعی ارائه کند و دانشجویان بتوانند با کمترین استرس در محوطه دانشگاه حرکت کرده و زمان خود را در آن سپری کنند.
هدف دیگر این طراحی احیای محوطه دانشگاه و ایجاد یک محیط یکپارچه است که اجزای متفاوت دانشگاه را به یکدیگر پیوند دهد. در طراحی محوطه دانشگاه کیوشو توجه ویژه ای به فرصت های موجود در سایت شده است و سعی تیم طراحی بر آن بوده که به فضایی دست یابد که مردم را به حرکت تشویق کند و همچنین مکان های مختلف دانشگاه را در نقاطی خاص گرد هم بیاورد.
طرح جدید محوطه دانشگاه سایت را به سه بخش تقسیم کرده است؛ اما روشن است که این مناطق به طور کامل از یکدیگر جدا نیستند و به آسانی متصل می شوند.
فضای باز مرکزی
فضایی با دسترسی محدود و کوچک وجود داشت که برخی از ساختمان ها را احاطه کرده بود و آبراهی با عملکرد زهکشی در سرتاسر آن قرار داشت. تیم طراحی منظر با هدف ایجاد فضا های استراحت و فعالیت و همچنین حفظ هویت قبلی خیابان ها به عنوان شریان های اصلی دانشگاه، فضایی پیشنهاد داد که شامل خیابان ها و فضاهای مکث بوده و مرز جدا کننده آنها خطوط ارگانیک باشد. آلاچیق طراحی شده در فضای باز مرکزی به عنوان نقطه عطف پروژه عمل می‌کند و به عنصری تبدیل شده است که دانشجویان تمایل زیادی برای رفتن به آن دارند.
آمفی تئاتر
این فضا یک سطح شیبدار چمنی بود که استفاده چندانی از آن نمی شد و تصمیم بر آن شد که محوطه بر اساس شیب موجود طراحی شود. این آمفی تئاتر نیز برای ایجاد فضای مکث و حرکت با فضای باز مرکزی همگام و هماهنگ است.
خیابان شمالی
این خیابان طولانی و مستقیم معمولا برای رفت و آمد دانشجویان به دانشگاه مورد استفاده قرار میگرفت. در طرح جدید محوطه دانشگاه بر خطی بودن این خیابان تأیید شده تا افرادی که پیاده می روند مداومت خیابان را حس کنند.
تحریریه هنر و معماری آبگینه
منبع: