رتبه‌ی سوم مسابقه‌ی طراحی مسجد و پلازای گلشهر کرج
معمار مسئول: احمد صفار
رندرینگ و تدوین: مرضیه استعدادی
مدلینگ و دیاگرام: بهار مصباح، غزاله عیدی
انیمیشن: نیلوفر اوجی
ترسیم و فاز یک: نوید شکروی
مطالعات فاز صفر: نیلوفر ذاکر وفایی، الهه آذرخش
ماکت: مرتضی نیک فطرت
مشاور سازه: پدرام زرپاک
مشاور تاسیسات الکتریکی: کامران نراقی پور
مشاور تاسیسات مکانیکی: پدرام احمدی
مکان: البرز، کرج، گلشهر
متراژ زیر بنا: ۲۲۱۶۰ مترمربع
طراحی این مسجد برای انسان و فرهنگی است که ریشه در تاریخ دارد و به مرور نیاز هایش با گذشت زمان تغییر یافته و نیازمند فضایی از جنس و زمانه خویش است. با این سوال شروع کردیم که آیا میتوان معاصر بود و به ریشه ها، فرهنگ، تاریخ و بستر نیز توجه کرد؟ و آیا می شود برای رسیدن به مدرنیزاسیون تاریخ و فرهنگ یک ملت را نادیده گرفت؟
- توجه به اصول و سیر تکاملی معماری ایران بالاخص سیر تکاملی مساجد ایرانی
- درون مایه و هویت نشات گرفته از ویژگی های فرهنگی، اقلیمتی و جغرافیایی منطقه در خلق اثر
- بهره گیری از الگوی حیاط مرکزی در معماری و باغ ایرانی
- کوشش درجهت معماری با هویت در معماری و شهرسازی معاصر
- توجه به دیدگاه منظه گرایی در طراحی به عنوان چیزی که نسبتاً تغییر ناپذیر است و به عنوان روندی که حداقل امروزی و مستعد پرورش
- توجه به حواس پنج گانه و معاصر بودن با توجه به ریشه ها ، فرهنگ، تاریخ و بستر ( پدیدارشناسی + منظقه گرایی )
- توجه به اصل توسعه پایدار و پایداری اجتماعی و افزایش تعاملات شهری بین مردم ، شهرو معماری
- باز خوانی تعریف مسجد به عنوان فضای عبادت و بازشناسی کارکرد ها و عملکرد های آن ( معاصر )
- استفاده از دو اصل درون گرایی و برون گرایی و استفاده از بام به عنوان فضایی تعاملی با منطقه ( نظرگاه )
- طراحی بر اساس دید انسانی و ایجاد دید های مختلف و افزایش کیفیت ارتباط
- تقویت فضاهای باز جمعی با تآکید بر تراکم و پیوستگی فضاها ، پیاده مداری و کاهش حرکت سواره
- حداقل گرایی و پرهیز از بیهودگی، رعایت اصول سادگی و پرهیز از تجملات و تزیینات اضافی
- بهره گیری از کهن الگوها و اصل وحدت در کثرت و نظم در بی نظمی
- توجه به ویژگی های فضایی در معماری ایران و حس ماندگاری و تعلق
- طراحی فضا به مشابه یک فیلم کوتاه و اهمیت به کادر شناسی و سکانس های حرکتی ( طراحی بر اساس دید انسانی )
- قابلیت اجتماع پذیری و میزان تعامل اجتماعی مابین افراد در فضا درجهت توسعه پایداری اجتماعی
- توجه به افق گرایی و آسمانه شهری در شهرهای تاریخی ایران
- توجه به اهمیت محور و فضای تجمع در پلازای های تاریخی ایران در طراحی
- محوریت و دسترسی ، محرمیت ، هم زیستی با طبیعت در باغ ایرانی
- ایجاد فضای شهری ( پلازا ) زنده و پویا و مشارکت مردم در امور شهر
- ایجاد فرصتی برای تعامل و دیالوگ میان شهروندان است و خلق فضاهای پاتوق
- ارزش گذاری بر حداقل مصرف انرژی + نماد گرایی +
- رعایت و تاثیر پذیری هندسه فضایی شبستان و سازماندهی ساختمان مسجد بر محوریت قبله
- مصالح ارزان و قابل دسترس با در نظر گرفتن مبانی توسعه پایدار
