سالن تئاتر George S. and Dolores Doré Eccles
معمار: گروه معماری Pelli Clarke Pelli
موقعیت: آمریکا
مساحت: ۱۸۵۰۰۰ مترمربع
سال ساخت: ۲۰۱۶
(شرح این متن توسط معماران طرح تهیه شده است)
سالن تئاتر George S و Dolores Doré Eccles به عنوان یک طرح بزرگ شهری، توسط معماران Pelli Clarke Pelli برای شهر سالت لیک طراحی شده و سازندگان خصوصی این سالن در توسعه منطقه با قرار دادن یک برج دفترکار هوایی و مرکز هنرهای نمایشی در همان بلوک، نقش بسزایی داشتند.
در شهر سالت لیک نیویورک هر بلوک به طور متوسط اينچ۶۰۰x۶۰۰ و طرف کوتاه بلوک ۲۶۵ اینچ می باشد. این طرح باعث چالش برای تیم طراح در توسعه ارتباطات و ایجاد فضاهای عمومی بیرونی و داخلی فعال برای فراخوانی عابرین پیاده و حفظ یکپارچگی شهر شد.
پس از اتمام طرح، ۲۵۰۰ صندلی در هر دو سالن George S و Doré Eccles به عنوان یک مرکز هنرهای نمایشی شهری، تعبیه شده است.
این ساختمان دارای دو نمای بزرگ و متفاوت اما همسان است. بازدید کنندگان از خیابان اصلی به لابی اصلی داخل می شوند که همچنین می تواند رو به خیابان باز شود. نمای شیشه ای اصلی تئاتر که به سمت خیابان است، یادآور عناصر معماری سالت لیک سیتی است. قاب بزرگ آهکی L مانند، عنصر اصلی مورد استفاده در ساختمان های برجسته شهر سالت لیک می باشد که مرکز هنرهای نمایشی و برج اداری بالای آن را به طور همزمان بهم جدا و متحد می کند. یک قاب کوچکتر، لابی درخشان و شفاف زمستانی را نمایان می کند.
نما در خیابان Regent بیشتر از خیابان اصلی است. فروشگاه ها، اتاق های تمرین و تراس های ورودی نزدیک به صحنه به طور معمول از نظر پنهان است. در انتهای جنوبی ساختمان در خیابان Regent، برای بارگیری و دعوت ها فضا دوبرابر شده است. این فضای کاربردی چه در زمان بارگیری و چه غیر از آن و در تمام مراحل دیگر به یک فضای رویداد پر جنب و جوش تبدیل می شود؛ مثل جشن ها، اجرا ها، بازار کشاورزان و دیگر دعوت های عمومی.
در قلب مجتمع، صحنه تئاتر بزرگی است که محل جایگیری عوامل پشت صحنه و دیگر فضاهای پشتیبانی از خیابان Regent است و از لابی اصلی جدا شده است. این باعث می شود که فضای بلند لابی از خیابان قابل رویت باشد و همچنین مجاورت فعال شهری را ایجاد کند. آثار هنری خاص به خلق یک فضای پر انرژی کمک می کند. ترکیب رنگ های گرم پانل ها با فلزهای طلایی رنگ سوراخدار و محل های تابش نور باعث درخشش فضا می شود. سقف مانند آسمان شب است که با نور های ستاره مانند به ظاهر در فضا معلق هستند و بلندگو ها و باند های صوتی، منبع های نور و ابزار های مکانیکی را پنهان می کنند.
ترجمه و نگارش: شهلا قهری (Shahla Ghahri)
گروه تحریریه هنر و معماری آّبگینه
منبع:
Archdaily.com