پروژه مزرعه ۳۸° ۳۰° / گروه معماری Slash + Arkizon

معمار: گروه های معماری Slash و Arkizon

موقعیت: ترکیه

مساحت: ۸۰۰٫۰ متر مربع

سال طراحی پروژه: ۲۰۱۶

مزرعه ۳۸° ۳۰°، یک کارخانه نمادین لبنیات، نام خود را از مختصات سایتی که در آن واقع شده است می گیرد، “دره هنری ۳۸° ۳۰°” در روستای آفیون تازلار، در استان آفیون کاراحصار در مرکز ترکیه واقع است. این کارخانه لبنیات که در ورودی دره واقع شده، مزه های خاصی را به بازدید کنندگان خود ارائه می کند، در حالیکه همه در نمایشگاه روند تولید محصولات لبنی را از مزرعه مشاهده می کنند.

در حالیکه قصد دارند از حداکثر بهره وری برای خط تولید در یک ساختمان کلاسیک کارخانه پنیر اطمینان حاصل کنند، این کارخانه لبنیاتی از طریق فرم های به یاد ماندنی خود، به دنبال جا انداختن یک نگرش معاصر است. این ساختمان به دور یک حیاط سبز درونی بنا شده و از طریق ساختمان خوشآمدگویی بزرگ خود به سمت فضای بیرونی باز می شود. گونه شناسی این ساختمان از حالت فضایی تولید ساده پنیر به یک نمایشگاه/موزه پنیر به روز شده است.

فرم و برنامه:

این ساختمان فرایند تولید خطی و فاصله ها را در یک بیضی متصل به حیاط داخلی پنهان می کند. از درون این حیاط، همه بازدید کنندگان می توانند سلسله مراتب تولید را با زاویه ۳۶۰° مشاهده کنند. شفافیت نما اجازه می دهد تا ما به فضا های تولید زیرچشمی نگاه کنیم، درحالیکه کارکنان مشغول به کار هستند.

قسمت از هم گسیخته بیضی، ورودی ساختمان به سمت بیرون است و بازدیدکنندگان را به حیاط درونی دعوت می کند. ورودی محافظت شده، بازدیدکنندگان را به سمت بخش فروش اصلی و یا حیاط سبز گرایش و راهنمایی می کند، جایی که کوکتل و رویداد هایی سازمان یافته وجود دارد.

سایبان ورودی اصلی بخشی از یک دال بتنی سقف بزرگ است که از موقعیت هندسی ساختمان بیضوی شکل گرفته است. سقف بالای فضای ورودی در حداکثر ارتفاع خود قرار دارد و به تدریج پایین می آید تا در فضایی مثل سردخانه به حداقل ارتفاع می رسد، از این رو بهینه سازی حجم زیر آن و افزایش بهره وری عایق های دما و کنترل هوا در ساختمان صورت می گیرد.

این کارخانه ترکیب خطی از ملزومات فضایی را بهینه سازی می کند. مصالح به کار رفته در نمای خارجی نشان دهنده درجه حریم خصوصی بهره وری از فضا های مختلف است. ورودی کاملاً بازی است و به دنبال آن دفتر فروش و فضاهای تولیدی کارخانه می آید که هر دو بسیار شفاف هستند. با حرکت به فضا های خصوصی تر، ترکیب مواد در نمای خارجی به تدریج شفافیت کمتری پیدا می کنند.

در فضا های پایانی که کارکنان مشغول کار هستند، از پره های فولاد استفاده شده و نیمه شفاف هستند. نمای خارجی ساختمان با برش های عمودی به سمت چشم انداز حومه شهر (ییلاقات) باز شده، در حالیکه اجازه می دهد نور طبیعی با توجه به نیاز هر یک از اتاق های خاص کنترل شود.

درگیر شدن با طبیعت و مواد طبیعی:

کارخانه لبنیات از طریق استفاده از مواد طبیعی و ریتم طبیعی با طبیعت اطراف خود درهم آمیخته است. ساخت محیطی سبز و چشم انداز به سمت حیاط داخلی، ساختمان را به یک محیط گرم و نرم تبدیل می کند که انجام فعالیت های مختلف را برای بازدیدکنندگان و کارکنان خود قادر می سازد.

گروه تحریریه هنر و معماری آبگینه

منبع:

Archdaily.com