اختصاصی هنر و معماری آبگینه : پائولو مندز دا روشا (Paulo Mendes da Rocha) معمار برجسته برزیلی و برنده جایزه معماری پریتزکر (یا جایزه نوبل معماری) در سال ۲۰۰۶ میلادی در سن ۹۲ سالگی درگذشت. براساس توضیحات پدرو مندز دا روشا ، فرزند این معمار سرشناس، وی که به دلیل ابتلا به بیماری سرطان ریه در بیمارستان شهر سائوپائولو بستری بود، سپیده دم روز یکشنبه ۲۳ مه سال ۲۰۲۱ میلادی درگذشت. پائولو مندز دا روشا را بیشتر به سبب تفکرات او پیرامون زندگی و بیان آن ها در ایده ها و طرح های خود به یاد می سپارند. ایده ها و طرح های وی فارق از محدودیت های مکانی و مادی بودند و او همیشه دیدگاه جدیدی برای دستیابی به سادگی در طراحی های خود ارائه می نمود.
درباره زندگی وی بد نیست بدانید او متولد ۲۵ اکتبر سال ۱۹۲۸ میلادی در ویتوریا، اسپریتو سانتا کشور برزیل بود. پائولو مندز دا روشا در سنین جوانی به شهر سائوپائولو نقل مکان کرد و در سال ۱۹۵۴ میلای از مدرسه معماری این شهر فارغ التحصیل شد. وی از همان دوران، فعالیت حرفه ای در دنیای معماری را آغاز کرد؛ بیشتر پروژه های او را در آن سنین، پروژه های مسکونی ساخته شده از متریال غالب بتن تشکیل می دهند. بد نیست بدانید وی در دوران تحصیل در مدرسه معماری مكنزى در شهر سائوپائولو با همکاری دوستان خود، گروهی را فعال در حوزه معماری مدرن تشکیل داد؛ تفکرات حاکم بر این گروه، سال ها بعد و در طی طراحی اولین پروژه بزرگ مقیاس وی یعنی سالن ورزشی باشگاه پاولستانو (Ginásio do Clube Atlético Paulistano) تاثیرگذار بود.
پائولو مندز دا روشا در بین سال های ۱۹۶۱ و ۱۹۶۹ میلادی به عنوان استاد دانشكده معماری و شهرسازی دانشگاه دولتی سائوپائولو مشغول به فعالیت بود؛ اما به دلیل موضع گیری پیرامون نقش معماری بر جامعه و رفتار مردم، توسط دولت دیكتاتوری حاکم در برزیل استیضاح شد! وی در همان سال، به عنوان عضوی از تیم طراحی غرفه کشور برزیل در اکسپوی سال ۱۹۷۰ میلادی در شهر اوساکا نیز حضور داشت. بد نیست بدانید اکسپوی سال ۱۹۷۰ میلادی (۱۵ ماه مارس تا ۱۳ ماه سپتامبر) با موضوع پیشرفت و هماهنگی برای بشر، اولین نمایشگاه جهانی بود که در کشور ژاپن برگزار می شد.
پائولو مندز دا روشا در سال ۱۹۸۰ میلادی بار دیگر به عنوان استاد طراحی معماری به دانشكده معماری و شهرسازی دانشگاه دولتی سائوپائولو بازگشت و تا سال ۱۹۹۹ میلادی یعنی تا دوره بازنشستگی در آنجا مشغول به فعالیت بود.
او در سال ۲۰۰۱ میلادی، جایزه میس وندرروهه در معماری آمریکای لاتین را برای پروژه بازسازی و مرمت موزه پیناکوتکا در شهر سائوپائولو (Pinacoteca do Estado de São Paulo) دریافت کرد. پائولو مندز دا روشا در سال ۲۰۰۶ میلادی نیز توانست جایزه پریتزکر را به دلیل فرآیند خلاقانه پروژه های معماری به خود اختصاص دهد. ده سال بعد یعنی در سال ۲۰۱۶ میلادی، او جایزه معماری بین المللی دیگر را دریافت کرد: شیر طلایی دوسالانه ونیز و همچنین جایزه Praemium Imperiale. در ادامه و در سال ۲۰۱۷ میلادی، مدال طلای RIBA به پائولو مندز دا روشا اهدا شد؛ همچنین در سال ۲۰۲۱ میلادی نیز مدال طلای اتحادیه بین المللی معماران را نیز دریافت کرد.
