منتشر شده در فصلنامه شهرسازی و معماری آبادي
(سال هفدهم ، شماره ۵۷ ، شماره بیست و دوم دوره جدید ؛ زمستان ۱۳۸۶ شمسی)
طراحان داخلی یا معماران داخلی ، حرفه و تخصص خود را تا آثار بسیاری از پیشینیان خود ردیابی می کنند؛ همچون نقاشان داخل غار در لاسکو و تا خالقان نقاشی های دیواری در پمپی ، از معماری کل نگرانه و طراحان لوازم خانگی روبرت آدام و توماس جفرسون در قرن هجدهم و فرانک لوید رایت در قرن بیستم. در اواسط قرن نوزدهم در حین انقلاب صنعتی، زمینه اقتصادی اگرچه همچنان قدرتمند بود، آرام آرام توسط اقتصاد صنعتی نوین که در نزدیکی شهرهای جدید رو به رشد آمریکایی، همچون نیویورک، بوستن و شیکاگو متمرکز شده بود، جایگزین شد. جابجایی از مزارع کوجک به صنایع بزرگ به آمریکایی ها این اجازه را می داد که به خانه های خود بیشتر از یک پناهگاه ساده و جایی برای خواب بنگرند. آن موقعی که کار در سطح خارجی قدرت بیشتری گرفت، روزهای کاری کارگران صنعتی الزاما کوتاه تر از کشاوزان نبود. با وجود این برای این کارگران صنعتی و بالاخص مقیمان شهری، خانه تبدیل به سرپناهی گشت که در مقایسه با محیط پر سروصدا و آزاردهنده کارخانجات، با آسایش و امکانات تفریحی تامین گشته است…
برای خواندن ادامه این مقاله، لطفا در اینجا کلیک کنید
نویسنده: سیندی کولمن
مترجم: مهسا نیکنام